Jeśli chodzi o dystrybucje Linuksa, Arch Linuxjest uważany za jeden z trudniejszych. Wynika to głównie z tego, że jest trudny do zainstalowania. Większość instrukcji instalacji komplikuje proces. Z samej dystrybucji powinni korzystać ci, którzy czują się komfortowo w systemie Linux. Zasadniczo jest to dystrybucja dla zaawansowanych użytkowników, która pozostawia sporą część użytkowników bez opcji. Uprościliśmy czynności, które musisz wykonać, aby zainstalować Arch Linux. Musisz znać podstawy systemu Linux i wiedzieć, czym jest partycjonowanie itp., Aby z niego korzystać. Jeśli nigdy nie korzystałeś z Linuksa w żadnej formie, nadal nie możesz go wypróbować.
Czego potrzebujesz
Zanim zaczniesz, potrzebujesz następujących rzeczy;
- Dysk USB z co najmniej 512 MB miejsca
- Aplikacja Etcher: Pobierz i zainstaluj ją w systemie
- Dystrybucja Arch Linux: Pobierz
- Sprawdź, jak uruchomić system BIOS w systemie, na którym zainstalujesz Arch Linux
Tworzenie dysku USB
Włóż dysk USB i uruchom aplikację Etcher. Wybierz właśnie pobrany plik Arch Linux ISO. Etcher automatycznie wykryje USB podłączone do twojego systemu (zakładając, że masz tylko jeden podłączony). Jeśli do systemu podłączonych jest kilka urządzeń USB, a Etcher wybrał niewłaściwy, kliknij „Zmień” pod napędem i wybierz właściwy napęd.
Kliknij „Flash”. Może pojawić się monit o podanie hasła administratora. Bądź cierpliwy! Wykonanie może zająć trochę czasu.
Zmień kolejność rozruchu
Musisz uruchomić system Arch Linux z napęduwłaśnie stworzyłeś. Aby to zrobić, musisz upewnić się, że system uruchomi się z USB. Systemy domyślnie uruchamiają się z dysku twardego lub napędu optycznego. Aby zmienić kolejność rozruchu, włącz system i przejdź do ustawień BIOS.
Powinna być zakładka „Konfiguracja systemu”. Ta zakładka będzie miała kolejność uruchamiania lub opcję sekwencji rozruchu. Zmień kolejność urządzeń rozruchowych, aby pierwsze wymienione urządzenie to dyski USB.
Uruchamianie
Przed uruchomieniem Arch Archa to dobry pomysłaby najpierw połączyć się z routerem sieciowym za pomocą kabla Ethernet. Możesz pozostać przy łączeniu się z nim przez Wi-Fi, ale to doda dodatkowy krok po procesie rozruchu.
Podłącz napęd USB i włącz system. Poczekaj, aż Arch Linux uruchomi się. Na ekranie zobaczysz serię poleceń. Nie przerywaj tego.
Po uruchomieniu zobaczysz root @ archiso ~ #u góry interfejsu wiersza poleceń. Możesz teraz tworzyć partycje i łączyć się z Wi-Fi, jeśli chcesz. Automatycznie wykryje kabel Ethernet i połączy się z Internetem. Jeśli wolisz Wi-Fi, przeczytaj następną sekcję, aby dowiedzieć się, jak się z nim połączyć.
Połącz WiFi
Wpisz następujące polecenie;
wifi-menu -o
Wybierz sieć Wi-Fi, z którą chcesz się połączyćz listy dostępnych sieci. Zmodyfikuj nazwę, aby była taka sama jak nazwa sieci. Wprowadź hasło, a Arch Linux połączy się z siecią.
Partycjonowanie
Partycjonowanie może wydawać się zniechęcające, chociaż tak naprawdę nie jest to tak wielka sprawa, jak mogłoby się wydawać. Wszystko, czego potrzeba, to trochę wiedzy.
Aby rozpocząć, wprowadź następujące polecenie wkonsola. Spowoduje to wyświetlenie wszystkich znanych dysków twardych i partycji w systemie. Określ, na jakim dysku twardym chcesz zainstalować, i zanotuj, jakie to urządzenie blokowe.
lsblk
Na przykład: Zazwyczaj pierwszy dysk twardy wykryty w systemie / dev / sda. Drugi dysk twardy to / dev / sdb i tak dalej.
Potrzebujesz narzędzia Parted, aby utworzyć partycje. Aby rozpocząć korzystanie z narzędzia, uruchom następujące polecenie.
parted /dev/sda
U góry wiersza polecenia pojawi się następujący komunikat, wskazujący, że pomyślnie przeszedłeś do narzędzia Parted Tool.
GNU Parted 3.2
Korzystanie z / dev / sda
MBR / BIOS
Wersja Arch Arch Linux nie wymaga specjalnych partycji do uruchamiania. Po zainstalowaniu tej wersji Arch Linux wszystko, czego potrzeba, to partycja root i partycja wymiany.
W parted zacznij od utworzenia tablicy partycji.
mklabel msdos
Mklabel usuwa wszystkie partycje na dysku, który został otwarty za pomocą parted (w tym przykładzie z samouczka jest to / dev / sda) i daje mu tabelę partycji MBR / BIOS.
Następnie należy utworzyć partycję root. Aby to zrobić, musisz zrozumieć, jak działa mkpart.
Na przykład: dysk, na którym instalowany jest Arch Linux Łącznie 8 gigabajtów. Do konfiguracji MBR / BIOS potrzebne są dwie partycje. Zrootuj i zamień. Partycja wymiany powinna mieć co najmniej 2 GB. Oznacza to, że partycja root powinna mieć 6 GB.
mkpart primary ext4 1MiB 6GiB
Następnie ustaw partycję root w tryb rozruchu za pomocą:
set 1 boot on
Na koniec utwórz partycję wymiany.
mkpart primary linux-swap 6GiB 100%
Na koniec wyjście rozstąpiło się.
quit
GPT / EFI
Proces partycjonowania w GPT / EFI jest bardzo podobny do trybu MBR / BIOS. Najpierw zacznij od otwarcia parted.
parted /dev/sda
Następnie utwórz tablicę partycji.
mklabel gpt
Następnie utwórz partycję rozruchową EFI. To musi być oddzielone od reszty systemu.
mkpart ESP fat32 1MiB 513MiB
Druga partycja (lub / dev / sda2) jest partycją główną. Tutaj będzie żył cały podstawowy system Arch Linux. Zrób to za pomocą tego polecenia.
mkpart primary ext4 513MiB 6GiB
Na koniec wykonaj partycję wymiany. Zamiana, choć o której niewiele się mówi, jest przydatna, zwłaszcza gdy programy przepełniają fizyczny RAM.
mkpart primary linux-swap 6GiB 100%
Skończone? Wyjdź rozstał się z tym poleceniem.
quit
Montowanie systemów plików
Po tym wszystkim, co działa w części, instalator Arch Linux ma tabelę partycji do pracy. Stąd partycje muszą zostać sformatowane i zamontowane w odpowiednich obszarach, aby przygotować się do instalacji.
MBR / BIOS
Sformatuj partycję główną za pomocą narzędzia mkfs w systemie plików Ext4.
mkfs.ext4 -F /dev/sda1
Następnie zamontuj
mount /dev/sda1 /mnt
I włącz swap.
mkswap /dev/sda2 swapon /dev/sda2
GPT / EFI
Sformatuj partycję rozruchową jako Fat32. Następnie zamontuj katalog główny i katalog główny w odpowiednich lokalizacjach (w tym przypadku / mnt i / mnt / home). Dodatkowo utwórz i włącz swap.
mkfs.fat -F32 /dev/sda1 mkfs.ext4 -F /dev/sda2 mount /dev/sda2 /mnt mkdir /mnt/boot mount /dev/sda1 /mnt/boot mkswap /dev/sda3 swapon /dev/sda3
Instalowanie systemu podstawowego
Wszystko jest skonfigurowane. Rozpocznij proces instalacji za pomocą polecenia pacstrap. Pamiętaj, że ten proces może zająć trochę czasu.
pacstrap -i /mnt base base-devel
Po zakończeniu pacstrap wygeneruj Fstab. To jest karta systemu plików. Ten plik uwzględnia wszystkie identyfikatory UUID i punkty montowania systemu plików.
genfstab -U /mnt > /mnt/etc/fstab
Aby rozpocząć konfigurowanie nowej instalacji, wprowadź Arch Chroot.
arch-chroot /mnt
Konfiguracja systemu
Zacznij od ustawienia regionalnego. Dla tych, którzy nie wiedzą, język określa Twój język. Korzystając z nano edytora tekstu, znajdź swoje ustawienia regionalne i usuń z niego #. Następnie użyj CTRL + O, aby go zapisać.
nano /etc/locale.gen
Wygeneruj ustawienia regionalne w nowym systemie i ustaw je jako domyślne.
locale-gen echo LANG=en_US.utf-8 > /etc/locale.conf export LANG=en_US.utf-8
MBR / BIOS
Następnym krokiem w konfiguracji jest instalacja bootloadera Grub.
pacman -S grub
grub-install --recheck --target=i386-pc /dev/sda
grub-mkconfig -o /boot/grub/grub.cfg
GPT / EFI
pacman -S grub efibootmgr grub-install --target=x86_64-efi --efi-directory=/boot --bootloader-id=grub
grub-mkconfig -o /boot/grub/grub.cfg
Za pomocą edytora tekstu Nano dokonaj edycji pacman.conf plik. Przewiń w dół i usuń wszystkie # symbole z przodu [multilib] (i wiersze pod nim), a następnie naciśnij CTRL + O aby zapisać edycję. Dzięki temu będziesz mógł zainstalować oprogramowanie 32-bitowe na systemach 64-bitowych.
nano /etc/pacman.conf
Po zakończeniu edycji ponownie zsynchronizuj Pacmana z:
pacman -Syy
Zainstaluj sudo w systemie.
pacman -S sudo
Ponownie plik musi zostać zmodyfikowany. za pomocą edytora tekstu Nano dokonaj edycji pliku sudoer. Odnaleźć %wheel ALL=(ALL) ALL, usunąć # podpisać i nacisnąć CTRL + O aby zapisać zmianę.
EDITOR=nano visudo
Utwórz nowego użytkownika dla nowo zainstalowanego systemu Arch Linux.
useradd -m -g users -G wheel,storage,power -s /bin/bash owner
Następnie ustaw nowe hasło nazwy użytkownika.
passwd owner
Na koniec ustaw nowe hasło roota.
passwd
Wybieranie środowiska pulpitu
Jesteśmy na ostatnim etapie tego procesu. Wszystko, co jest potrzebne do prawidłowego funkcjonowania Arch Linux, istnieje - oprócz środowiska graficznego. Środowisko pulpitu lub „interfejs GUI” jest bardzo ważne. Bez niego Arch Linux jest o wiele mniej przyjazny dla użytkownika. Zainstalujmy jeden!
Zacznij od instalacji systemu Xorg. Jest to ważne i stanowi podstawę każdego pulpitu:
pacman -S xorg-server xorg-server-utils xorg-xinit mesa xf86-input-synaptics
Następnie wybierz jedną z poniższych opcjilista. Każdy wymieniony tutaj element to środowisko pulpitu, którego można używać w systemie Arch Linux. Wybierz ten, który chcesz zainstalować, wprowadzając wymienione polecenia.
Gnome Shell:
pacman -S gnome gnome-extra gdm networkmanager network-manager-applet
systemctl enable gdm systemctl enable NetworkManager
Plazma KDE:
pacman -S plasma dolphin kwrite dolphin-plugins sddm networkmanager network-manager-applet
systemctl enable sddm systemctl enable NetworkManager
LXDE:
pacman -S lxde lxdm networkmanager network-manager-applet
systemctl enable lxdm systemctl enable NetworkManager
LXQT:
pacman -S lxqt sddm networkmanager network-manager-applet
systemctl enable sddm
systemctl enable NetworkManager
Cynamon:
pacman -S cinnamon gdm networkmanager network-manager-applet
systemctl enable gdm
systemctl enable NetworkManager
Papużka falista:
pacman -S budgie-desktop gnome-extra gnome gdm networkmanager network-manager-applet
systemctl enable gdm
systemctl enable NetworkManager
XFCE4:
pacman -S xfce4 xfce4-goodies lxdm networkmanager network-manager-applet
systemctl enable lxdm
systemctl enable NetworkManager
Kumpel:
pacman -S mate mate-extra lxdm networkmanager network-manager-applet
systemctl enable lxdm
systemctl enable NetworkManager
Sterowniki graficzne
Intel:
pacman -S xf86-video-intel intel-dri lib32-intel-dri libva-intel-driver libva
Nvidia (nowy GPUS):
pacman -S nvidia nvidia-libgl lib32-nvidia-libgl nvidia-settings
Uwaga: instalując ten sterownik, możesz zostać poproszony o usunięcie Mesa, ponieważ powodują one konflikt ze sterownikami Nvidia. Zrób tak.
Nvidia (stara):
pacman -S xf86-video-nouveau
Amd:
pacman -S xf86-video-ati mesa-libgl lib32-mesa-libgl mesa-vdpau lib32-mesa-vdpau
Po wykonaniu wszystkich tych kroków można bezpiecznie ponownie uruchomić komputer, usunąć dysk Live Arch i włączyć nowo utworzony system Arch Linux
Komentarze