- - Jak ręcznie podzielić dysk twardy z wiersza poleceń w systemie Linux

Jak ręcznie podzielić dysk twardy z wiersza poleceń w systemie Linux

Próbujesz wcześniej ręcznie podzielić dysk twardy na partycjeinstalujesz swoją ulubioną dystrybucję Linuksa? Jeśli tak, rozważ zrobienie tego w wierszu poleceń. To nie jest tak nudne, jak myślisz. W rzeczywistości ręczne partycjonowanie dysku twardego w terminalu jest znacznie szybsze, wydajniejsze i pozwala znacznie szybciej zainstalować system operacyjny.

Oprócz tego, że metoda terminalu jest szybsza, nauczy Cię również dużo więcej o tym, jak partycje działają w systemie Linux.

Dlatego w tym przewodniku omówimy sposób ręcznego partycjonowania dysku twardego z wiersza poleceń w systemie Linux za pomocą GNU Parted.

UFEI

Są to instrukcje dotyczące ręcznego partycjonowania dysku twardego podczas korzystania z UEFI / bezpiecznego rozruchu.

Pojedynczy korzeń

Konfiguracja „jednego katalogu głównego” oznacza po prostu, że wszystkie dane dotyczące instalacji systemu Linux znajdują się na jednej partycji. Nie ma osobnego /Dom, / var czy coś takiego. Ta konfiguracja jest dobra dla nowych użytkowników, którzy dopiero rozpoczynają ręczne konfigurowanie partycji i nie rozumieją, w jaki sposób (lub dlaczego) oddzielne punkty montowania współdziałają z systemem.

Prosty sposób na szybkie podzielenie dysku twardegodysk w systemie Linux jest z narzędziem parted. Nie ma mylącego interfejsu graficznego terminala do użycia. Zamiast tego użytkownicy muszą jedynie wprowadzić rozmiary partycji, a następnie sformatować je później.

Aby skonfigurować UEFI, wykonaj następujące kroki. Najpierw otwórz terminal i uruchom lsblk. To polecenie wyświetli listę wszystkich urządzeń blokowych. Użyj tego, aby znaleźć etykietę dysku. Następnie weź nazwę i wykonaj:

Uwaga: zamień X na literę lsblk przedstawia.

sudo parted /dev/sdX

W przypadku konfiguracji UEFI tabelą dysków twardych musi być GPT. Za pomocą podzielonego narzędzia utwórz tabelę partycji GPT na dysku twardym.

mklabel gpt

Następnym krokiem w procesie UEFI jest utworzenie osobnej partycji rozruchowej.

mkpart ESP fat32 1MiB 513MiB

Jeśli potrzebujesz partycji wymiany dla UEFIsystem, zrób jeden używając parted. Należy pamiętać, że powinien on być mniej więcej tego samego rozmiaru co pamięć RAM (urządzenie o pojemności 2 GB powinno mieć zamianę 2 GB itp.). To powiedziawszy, jeśli masz 8 GB pamięci RAM lub więcej, rozważ zrobienie partycji wymiany powyżej 4 GB.

mkpart primary linux-swap 513MiB 4GiB

Z /bagażnik i zamianę z drogi, ostatnią rzeczą, którą pozostało do zrobienia w ręcznej konfiguracji partycji, jest utworzenie pliku /korzeń przegroda. Ta partycja pomieści prawie wszystko na twoim komputerze, więc musi zająć resztę dysku twardego.

mkpart primary ext4 4GiB 100%

Wchodzić porzucić do monitu o wyjście. W tym momencie możemy użyć komendy mkfs do sformatowania wszystkich systemów plików, aby można było ich później użyć w dowolnym instalatorze dystrybucji Linuksa. W tym przykładzie użyjemy / dev / sda jako etykiety dysku. Twoje mogą się różnić.

mkfs.vfat -F32 /dev/sda1
mkfs.ext4 -f /dev/sda3

Split Home

Chcesz zamiast tego podzielić dom na konfigurację UEFI? Jeśli tak, postępuj zgodnie z instrukcjami powyżej, aż dojdziesz do części / root. Zignoruj ​​powyższe kroki w katalogu głównym i wykonaj następujące czynności:

W tym przykładzie dysk twardy ma pojemność 500 GB. Pamiętaj, że twoja może mieć inną pojemność i będziesz musiał odpowiednio zmienić polecenia.

Uwaga: chociaż dysk ma pojemność 500 GB, używane są 4 GB + 512 MB. Pozostało nam około 495 GB. W następnym kroku podamy 100 GB partycji / root, ponieważ partycja / home powinna zawsze mieć większe znaczenie dla tej konfiguracji.

mkpart primary ext4 4GiB 104GiB

Z /korzeń partycji wykorzystującej 100 GB dysku twardego, pozostało nam około 395 GB na złożenie wniosku /Dom przegroda. Liczby dla tej ostatniej części nie muszą być dokładne. Zamiast tego możemy powiedzieć parted, aby wypełnił resztę dysku.

mkpart primary ext4 104GiB 100%

Partycje są ustawione, więc możesz wyjść z narzędzia Parted. Posługiwać się porzucić aby wyjść z programu. Następnie sformatuj nowe partycje za pomocą mkfs sfinalizować wszystko.

sudo mkfs.vfat -F32 /dev/sda1
sudo mkfs.ext4 -f /dev/sda3
sudo mkfs.ext4 -f /dev/sda4

BIOS

Otwórz dysk w podzielonym narzędziu:

sudo parted /dev/sdX

Wewnątrz parted utwórz tabelę partycji MS-DOS.

mklabel msdos

Pojedynczy root

W tym układzie zamiana powinna być na pierwszym miejscu. Używając Parted, utwórz nową partycję wymiany. Partycje wymiany powinny zawsze mieć taki sam rozmiar jak pamięć RAM. Jeśli jednak masz 8 GB, 16 GB lub więcej, rozważ użycie 4. Posiadanie partycji wymiany o pojemności 32 GB jest bardzo przesadne.

mkpart primary linux-swap 1MiB 4GiB

Aby zakończyć układ pojedynczego katalogu głównego, powiedz narzędziu Parted, aby wykorzystało resztę dysku twardego dla tej ostatniej partycji.

mkpart primary ext4 4GiB 100%

Stąd wprowadź porzucić aby wyjść z narzędzia Parted, a następnie użyć mkfs sformatować nowo utworzone partycje, aby narzędzia instalacyjne systemu operacyjnego Linux mogły je poprawnie odczytać.

sudo mkfs.ext4 -f /dev/sda2

Split Home

W przypadku podzielonej konfiguracji domu postępuj zgodnie z tymi instrukcjami. Najpierw utwórz tablicę partycji MS-DOS.

mklabel msdos

Utwórz partycję wymiany, aby system używał:

mkpart primary linux-swap 1MiB 4GiB

W następnym kroku dzielimy dysk twardy, więcże partycja główna ma 100 GB miejsca, a partycja główna ma resztę. Na przykład nasz dysk ma 500 GB. Twoje mogą się różnić. Utwórz partycję root w Parted i powiedz narzędziu, aby zapewniło 100 GB miejsca do użycia.

mkpart primary ext4 4GiB 104GiB

Utwórz partycję domową, używając „100%”, aby wykorzystała resztę dostępnego miejsca.

mkpart primary ext4 104GiB 100%

Wyjdź z narzędzia podzielonego za pomocą porzucić a następnie użyj mkfs sformatować nowe partycje.

sudo mkfs.ext4 -F /dev/sda2
sudo mkfs.ext4 -F /dev/sda3
</p>

Komentarze