Apple nie jest znane z tego, że zezwala na włamanieich platformy, a dokładnie chronione środowisko iOS jest jednym z takich przykładów. Możesz to dostosować, ale musisz podjąć pewne ryzyko, na przykład związane z łamaniem więzienia. Mac OS X to jednak nieco inny scenariusz. Mac to wyrafinowana uniksowa kompilacja działająca zgodnie z magią Apple. Istnieją niestandardowe działania, które możesz wykonać na komputerze Mac, dzięki czemu praca będzie całkowicie bezproblemowa, wszystko za jednym kliknięciem. Aby to osiągnąć, Apple stworzył AppleScript w 1993 roku. Tam, gdzie pozwalają użytkownikom zautomatyzować podstawowe funkcje na komputerze Mac, aż do wprowadzenia określonego poziomu automatyzacji. Jeśli chcesz dostosować środowisko Maca za pomocą podstawowych skryptów, oto jak to zrobić.
Pamiętaj, że możemy Cię tylko przedstawićAutomatyczny język skryptowy Apple i jak z niego korzystać. Nie możemy uczynić z ciebie ekspertów. Będziesz musiał poradzić sobie sam, ale jeśli to zrobisz, Twój świat komputerowy naprawdę się zmieni, a to nie jest przesadny szum, to dosłownie się zmieni. Wyobraź sobie niezliczoną liczbę zadań, które musisz wykonywać wielokrotnie, dolegliwości dotykane przez wszystkie systemy operacyjne za jednym kliknięciem. Możesz zrobić wszystko, od sortowania ikon na pulpicie, do rejestrowania godzin, wprowadzania danych w programie Excel i wysyłania ich pocztą e-mail. Wszystko za jednym kliknięciem przycisku. To jest moc, którą zdecydowanie powinieneś nauczyć się władać.
Wprowadzenie
AppleScript, w przeciwieństwie do skomplikowanego Celu C,i mniej skomplikowany, ale wciąż nie tak łatwy Swift, to język skryptowy, który przetwarza zwykły angielski. Ten proces nie będzie wymagał magistra programowania. Wszystko, co musisz zrozumieć, to jak wydawać instrukcje maszynie. Na przykład:
tell application "Finder"
display dialog "Hello World"
end tell
Składnia
Przy każdym programowaniu obowiązuje konwencja. Oznacza to, aby powiedzieć programowi, kiedy należy uruchomić, co uruchomić, co zrobić, kiedy się uruchomi, a kiedy zakończyć. Tak więc ciąg staje się [polecenie] [typ docelowy] [nazwa celu] [akcja] [polecenie zakończenia]. Jest to zbyt uproszczona reprezentacja, ale jeśli piszesz kod i coś idzie nie tak, można bezpiecznie założyć, że w kodzie brakuje jednego lub więcej z powyższych parametrów.
Lub, mówiąc prościej, istnieje „powiedzieć blok” wktóre „mówisz” aplikacji, czego od niej chcesz. Podobnie jak powyższy kod mówi Finderowi, aby wyświetlił okno dialogowe zawierające słowa „Hello World” (lub dowolne słowo, które postanowiłeś na nim przetestować). Kiedy skończysz z poleceniem, napisz „koniec powiedz”. Tak jak powiedzieliśmy, jest to maszyna, więc musisz powiedzieć jej, gdzie ma się zakończyć, inaczej odmówi kompilacji (kompilacja polega na przekształceniu kodu w plik wykonywalny).
Kompilacja
Po zakończeniu pisania naciśnij skompiluj. Jeśli wystąpią jakiekolwiek błędy składniowe (głównie literówki), poinformuje Cię, jaki jest błąd (najlepiej jak to możliwe), a jeśli nie wystąpi błąd, kod automatycznie sformatuje się i pokoloruje.
Bieganie
Po kompilacji naciśnij run i gotowe. W zależności od działań następczych zostanie wprowadzony wpis do dziennika. Jak pokazano poniżej dla każdego scenariusza w naszym przykładzie. „Return” to czynność polegająca na przekazaniu danych wejściowych do maszyny. Jeśli nie masz nic przeciwko, zróbmy krok do przodu i zadeklaruj zmienne.
Zmienne
Jeśli znasz programowanie, nawet wpoziom kosmetyczny, wtedy prawdopodobnie znasz zmienne. Dla tych z nas, którzy nie są zaznajomieni, Zmienne są prostą metodą kompresji dużej ilości informacji w jednym ciągu, łatwym do manipulowania. Jak to się robi, różni się w zależności od języka, w AppleScript można zastosować następujące podejście.
set varExample to "Hello World"
tell application "Finder"
display dialog varExample
end tell
Tutaj „varExample” to nasza nazwazadeklarowana zmienna. Teraz, jeśli będziemy musieli ponownie wydrukować Hello World w tym skrypcie, będziemy musieli tylko wywołać varExample i nie będziemy musieli ponownie pisać całego tego kodu. Można przypisać wynik dowolnego kodu, skomplikowanego lub w inny sposób do zmiennej i wywołać go w razie potrzeby. Jak widać, skompilowanie powyższego kodu przyniosło takie same wyniki jak przed nim. Nowe słowa „set” i „to” oznaczają, że zasadniczo przypisujemy wartości zestaw [to] do "[że]". To jest takie proste. Doświadczeni programiści docenią fakt, że nie ma potrzeby deklarowania zmiennej „typ”, ponieważ AppleScript może sobie z tym poradzić. Pamiętaj, że w nazwach zmiennych nie może być spacji, bo kompilator będzie traktował to jako polecenie.
Również, jeśli napiszesz coś po podwójnymmyślnik / myślnik „-” kompilator uzna to za uwagę i zignoruje to. Jest to przydatne, ponieważ wtedy możesz zostawić sobie notatki o tym, co robisz. Będziesz ich potrzebować, jeśli Twój kod będzie się komplikował.
Możesz dowolnie przeprowadzać eksperymenty ze zmiennymi, oto przykład, który możesz skopiować wklej (lub wypróbuj własny, jeśli chcesz).
--Numeric/Integer Variables set theFirstNumber to 1 set the theSecondNumber to 2
--Variable Operations set theAnswer to (theFirstNumber + theSecondNumber) set theAnswer to (theAnswer + 1)
--String Variables set theString to "3+2+1="
--Display Dialog tell application "Finder"
display dialog theString & theAnswer
end tell
Ten kod nie realizuje nic poza kilkoma fantazyjnymi wyświetlaczami i ten najbardziej podstawowa arytmetyka, to tylko przykład, który pomaga zilustrować rzeczy, które można z nią osiągnąć.
Słownik
Teraz wszystko powyższe ma tylko pomóczaznajomiony ze środowiskiem. Gdy to zrobisz, przejdziemy do trudnej części. Ma to na celu zapoznanie się ze słownikami. AppleScript ma szereg poleceń, które dotyczą dowolnego programu lub elementu w systemie OS X, jednak programiści każdej aplikacji są zobowiązani do dodania pełnej obsługi AppleScript do swoich aplikacji. W tym celu piszą proste instrukcje, jak komunikować się z ich aplikacjami. Podręczniki te nazywane są „Słownikami”. Iść do Plik następnie Otwórz słownik. Tutaj zobaczysz listę wszystkich zainstalowanych aplikacji(z wyjątkiem aplikacji systemu Windows uruchamianych przez opakowania), które obsługują AppleScript. Kliknij dowolną aplikację, a zobaczysz listę poleceń dostosowywania i sposobu ich użycia. Jako przykład otworzymy Evernote. Możesz zobaczyć wszystkie obsługiwane polecenia.
Dostosowywanie edytora AppleScript
Jeśli spojrzysz na „AppleScript Editor” w plikumenu i kliknij Preferencje, znajdziesz konfigurowalną listę wszystkich możliwych kolorów i formatowania skryptu Apple. Formatowanie jest po prostu FYI, nie ma znaczenia dla samego skryptu.
Wniosek
W celu uniknięcia nadmiernego obciążenia użytkowników, zrobimy tozakończ tę instrukcję tutaj, abyś mógł zapoznać się z narzędziem i pobawić się kilkoma opcjami. Zaglądaj do nas, ponieważ wkrótce otrzymasz kolejny krok w tworzeniu niestandardowych skryptów. Daj nam znać, jak potoczyło się Twoje doświadczenie, zabrzmiąc w komentarzach.
Komentarze