Πώς να φιλοξενήσει τα μερίδια NFS στο Linux

Αν είστε ένας χρήστης Linux με μέτρια εξειδίκευση, ή aαρχάριος με ένα διακομιστή, ο κύριος τρόπος πρόσβασης στα αρχεία είναι με τη Samba. Πολλοί το κάνουν αυτό εξαιτίας του πόσο δύσκολο είναι το NFS. Υπάρχουν τόσα πολλά βήματα και μικρά πράγματα που πρέπει να πάρετε σωστά σε σύγκριση με κάτι σαν Samba ή ακόμα και FTP. Το γεγονός ότι πολλοί χρήστες του Linux περνούν από το NFS είναι μια πραγματική ντροπή, καθώς έχει πολλά υπέροχα χαρακτηριστικά και χρήσεις. Αυτός είναι ο λόγος που αποφασίσαμε να αντιμετωπίσουμε τη δυσκολία από τη δημιουργία ενός διακομιστή NFS. Θα αναλύσουμε τον τρόπο με τον οποίο μπορείτε να φιλοξενήσετε τις μετοχές NFS στο Linux και θα το εξηγήσετε σε βάθος πώς μπορείτε να ανοίξετε ένα διακομιστή

Εγκατάσταση

Γενικά, κάθε διανομή Linux έχει το ίδιοΕργαλεία NFS με μερικές διαφορές εδώ και εκεί. Για να δουλέψετε όλα, ανοίξτε ένα τερματικό και εγκαταστήστε τα ακόλουθα πακέτα στο σύστημά σας. Αυτά τα πακέτα θα εγκαταστήσουν την προεπιλεγμένη τεχνολογία που απαιτείται για την εκτέλεση του διακομιστή, θα δημιουργήσουν τα προεπιλεγμένα αρχεία ρυθμίσεων και μερικές φορές θα ρυθμίσουν ακόμη και άλλα πράγματα.

Ubuntu

sudo apt install nfs-kernel-server

Μαλακό καπέλλο

sudo dnf install nfs-utils system-config-nfs

Arch Linux

sudo pacman -S nfs-utils

Debian

sudo apt-get install nfs-kernel-server

OpenSUSE

sudo zypper install nfs-kernel-server

Άλλα Linuxes

Το σύστημα αρχείων NFS, ο υπολογιστής-πελάτης και ο διακομιστής δεν είναινέα τεχνολογία. Ως αποτέλεσμα, θα μπορείτε εύκολα να πάρετε αυτό το έργο σε σχεδόν οποιαδήποτε διανομή Linux εκεί έξω. Εάν το λειτουργικό σας σύστημα δεν καλύπτεται, εξετάστε το ενδεχόμενο αναζήτησης "nfs utils" στον διαχειριστή πακέτων ή ανατρέξτε στο Wiki του λειτουργικού σας συστήματος.

Συστηματικές υπηρεσίες

Η εγκατάσταση ενός διακομιστή NFS μπορεί να είναι διαφορετική,ανάλογα με τη διανομή του Linux που χρησιμοποιείτε. Για παράδειγμα, εάν εγκαταστήσετε το πακέτο Ubuntu ή το Debian NFS, οι υπηρεσίες συστήματος θα ρυθμιστούν αυτόματα και θα ρυθμιστούν αυτόματα για εσάς. Ωστόσο, σε κάτι όπως το Arch Linux, το SUSE ή το Fedora κ.λπ., θα πρέπει να το κάνετε με το χέρι. Δείτε πώς μπορείτε να ενεργοποιήσετε αυτές τις υπηρεσίες.

Εάν χρησιμοποιείτε το Arch Linux, το Open SUSE ή το Fedora (ή οποιαδήποτε διανομή Linux δεν ρυθμίζει αυτόματα τις υπηρεσίες συστήματος για NFS) ανοίγει ένα τερματικό και εισάγει αυτές τις εντολές.

sudo systemctl enable rpcbind

sudo systemctl enable nfs-server
sudo service rpcbind start
sudo service nfs-server start

Διαμόρφωση

Εγκαθιστώντας τα πακέτα NFS, ο διακομιστής είναι"Set up", αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι χρήστες μπορούν να έχουν πρόσβαση ακόμα. Για το σκοπό αυτό, οι χρήστες πρέπει να ρυθμίσουν τις εξαγωγές, τις τοποθεσίες αρχείων κλπ. Για να ξεκινήσετε, κερδίστε ένα ριζικό κέλυφος στο τερματικό. Κάντε αυτό με: sudo -s

Το αρχείο εξαγωγής μπορεί να χειριστεί οποιοδήποτε τύπο καταλόγου. Στην πραγματικότητα, οι χρήστες μπορούν εύκολα να γράψουν μια άμεση θέση σε ένα φάκελο που επιθυμούν να μοιραστούν με το σύστημα αρχείων. Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι είναι ένας τεράστιος κίνδυνος για την ασφάλεια. Είναι πολύ πιο ασφαλές να παίρνετε τα περιεχόμενα ενός καταλόγου και να το συνδέετε με ένα άλλο. Αυτό εξασφαλίζει ότι τα δικαιώματα για φακέλους και καταλόγους στο φάκελο / srv / δεν χρειάζεται να τροποποιηθούν καθιστώντας όλα ασφαλή.

Για παράδειγμα, για να ρυθμίσετε ένα μερίδιο NFS του φακέλου εικόνων ενός χρήστη, κάντε τα εξής:

mkdir -p /srv/nfs/pictures /home/username/Pictures/
mount --bind /home/username/Pictures/ /srv/nfs/pictures/

Χρησιμοποιήστε το παραπάνω παράδειγμα για να δημιουργήσετε όσες συνδέσεις σύνδεσης θέλετε. Λάβετε υπόψη ότι δεν είναι απαραίτητο να συνδέσετε τους καταλόγους από τους φακέλους στο σπίτι. Αντ 'αυτού χρησιμοποιήστε αυτό το παράδειγμα και δημιουργήστε.

Με όλα αυτά που έχουν ταξινομηθεί, εκτελέστε αυτές τις εντολές για να κάνετε τις βάσεις να κολλήσουν:

echo "#NFS Pictures Bind Mount" >> /etc/fstab

echo "/home/username/Pictures/ /srv/nfs/pictures/ none bind 0 0" >> /etc/fstab

Σημείωση: θα χρειαστεί να αλλάξετε τις εντολές ηχώ για να ταιριάζει στις δικές σας τοποθετήσεις.

Με τη ρύθμιση των mounts, ήρθε η ώρα να διαμορφώσετε το αρχείο διαμόρφωσης των εξαγωγών. Το αρχείο των εξαγωγών είναι πολύ σημαντικό, καθώς εδώ θα πρέπει να καθορίσετε κάθε μερίδιο αρχείων που θα χρησιμοποιηθεί από το NFS.

nano /etc/exports

Μέσα στο αρχείο εξαγωγής, πηγαίνετε μέχρι το τέλος και γράψτε τα εξής:

/srv/nfs/pictures/ 192.168.0.0/255.255.255.0(rw,sync,no_subtree_check)

Μη διστάσετε να γράψετε όσες γραμμές θέλετε. Λάβετε υπόψη ότι κάθε μετοχή χρειάζεται τη δική της mount, entry fstab και / etc / exports.

Σημείωση: αποθηκεύστε το αρχείο εξαγωγών με CTRL + O

Ενημέρωση αλλαγών

Ο διακομιστής NFS είναι σε λειτουργία και τα αρχεία είναιστο σωστό μέρος και όλα είναι έτοιμα να χρησιμοποιηθούν. Το μόνο που απομένει είναι να ενημερώσετε τις αλλαγές που έγιναν στο αρχείο εξαγωγής. Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα από τη στιγμή που ο διακομιστής NFS ενημερώνει τις αλλαγές που έγιναν ενώ εκτελείται. Κάνετε αλλαγές με: exportfs -rav

Εάν χρειαστεί, κάντε επανεκκίνηση της διαδικασίας διακομιστή μέσα στο ίδιο το σύστημα χρησιμοποιώντας το systemctl restart εντολή.

sudo systemctl restart nfs-server.

συμπέρασμα

Το Σύστημα αρχείων δικτύου είναι ένα χρήσιμο εργαλείο. Με αυτό, οι χρήστες μπορούν εύκολα να πάρουν απομακρυσμένα αρχεία και καταλόγους και να συνεργαστούν μαζί τους σε τοπικό επίπεδο, ακριβώς όπως ένας φυσικός σκληρός δίσκος. Αυτό είναι μεγάλο, καθώς τα ανταγωνιστικά εργαλεία του συστήματος αρχείων δικτύου δεν δίνουν στους χρήστες την ίδια πανταχού παρούσα και ελευθερία.

Παρά τη χρησιμότητά τους, οι περισσότεροι προτιμούν να το κάνουνχρησιμοποιήστε το Samba. Αυτό είναι κατανοητό, διότι σε σύγκριση με τη Samba, το NFS μπορεί να είναι λίγο ενοχλητικό και κουραστικό να δημιουργηθεί. Ωστόσο, εάν αντιμετωπίζετε τη δύσκολη διαδικασία εγκατάστασης, αξίζει πολύ περισσότερο.